Makalenin konusu Kur’an’da İslam’ın din adı olarak kullanılmasıdır. Konunun esas noktası Kur’an’da başka bir din adına yer verilmemesidir. Konu, kutsal metinlerde “din” ve “din ismi” kulla-nımına dayanmıştır. Bu doğrultuda İslam ve diğer dinler arasında ana kutsal metinler doğrultusunda karşılaştırma yapılmıştır. Önce diğer din ve geleneklerinde “din”in ve “din adı”nın kullanımı ile Kur’an’da din kelimesinin anlamları ve kapsamı karşılaştırılmıştır. Ardından dinlerin ana kutsal met-ninde din adı kullanımı karşılaştırılmıştır. Bu noktada çalışmanın temel amacı asıl ve temel kutsal metninde kendi dininin adını zikreden tek kutsal kitabın Kur’an olduğunu ortaya koymaktır. Ayrıca din kelimesinin diğer din müntesiplerini, yani bütün insanları kuşatacak şekilde kullanıldığı tek kut-sal metnin yine Kur’an olduğunu göstermektir. Kur’an’da din kelimesi doksan beş defa geçer. Bunlar “aidiyet” yönüyle tasnif edildiğinde, 1-Allah’ın dini, 2-Müslümanların dini ve 3-Gayrimüslimlerin dini şeklinde olur. Dolayısıyla Arapça "din" kelimesinin anlam kapsamı, dünyanın diğer dinlerinin asıl ve geleneksel isimlerine göre çok daha geniştir. Kur’an’ın Hıristiyanlık gibi belirsiz olguları değil, insanı ve insan gruplarını muhatap aldığı ve Yahudilik, Hıristiyanlık, Sabiîlik ve Mecûsîlik gibi din adlarını kullanmadığı görülmüştür. Kur'an'ın bir grup üyesi ismini, mesela Yahudi ismini kullanması, onu insan olarak kabul ettiğini, muhatap aldığını, bireyin dininin varlığını kabul ettiğini gösterir. Bu, dininin adını kullanma ve o dini kabul etme anlamına gelmez. İslam'dan başka din adı kullanmaması ise diğer dinlerin varlığını reddettiği anlamına gelir.

The subject of the article is the use of the term Islam as the name of religion in the Qur'an. The main point of the subject is that the name of another religion is not included in the Qur'an. The subject is based on the use of "religion" and "religious name" in sacred texts. In this direction, a comparison was made between Islam and other religions in line with the main sacred texts. First, the use of "religion" and "name of religion" in other religions and their traditions and the meanings and scope of the word religion in the Qur'an were compared. Then, the use of the name of religion in the main sacred text of religions was compared. At this point, the main pur-pose of the study is to reveal that the only holy book that mentions the name of its own religion in its original and basic holy text is the Qur'an. In addition, it is to reveal that the only sacred text in which the word religion is used to encompass the followers of other religions, that is, all peo-ple, is the Qur'an. The word religion is mentioned ninety-five times in the Qur'an. When these are classified in terms of "belonging", they are expressed as 1- God's religion, 2- Muslims' religion and 3- Non-Muslims' religion. Therefore, the scope of meaning of the word "religion" in Arabic is much wider than the original and traditional names of other religions of the world. It has been seen that the Qur'an does not address ambiguous facts such as Christianity, but rather people and groups of people, and does not use names of religion such as Judaism, Christianity, Sabianism and Magusism. The Qur'an's use of the name of a group member, for example the Jewish name, indi-cates that it accepts him as a human being, that it addresses him, and that he accepts the existence of the individual's religion. This does not mean using the name of his religion and accepting that religion. The fact that he does not use the name of religion other than Islam means that he rejects the existence of other religions.