Bu çalışma, tarih boyunca önemli tartışma konularından biri olan ve metafizik bir âlemin yansı-ması olarak tinsel unsurlar içeren dinin postmodern teorinin önemli düşünürlerinden olan ve mev-cuda karşı kendine özgü eleştiriler geliştiren Jacques Derrida tarafından nasıl konumlandırıldığını anlama çabasını içerir. Derrida, bir olgunun tarihsel süreçte çeşitli etkenlerden dolayı anlam kayma-ları yaşadığını ve bu dönüşümün süreğenlik kazandığını savlar. Sunulan gerçekliğin mahiyetine va-rılması için o gerçekliğin göstergelerden arındırılması gerektiğine inanan Derrida bunun için Batı düşünce sisteminin bilinçaltımıza işlediği mevcut yordama yönteminin terk edilmesi gerektiğine inanır. Mevcudun egemenliğinden kurtulmak için tek bir ses, tek bir yol olmadığına inanmak gerek-tiğini savunan Derrida, Batı medeniyetinin birikimi olan mevcudiyet metafiziğine karşı muhalif bir duruşun simgesi olan dekonstrüksiyon yöntemiyle tüm dünyada ün kazanır. Jacques Derrida, Batı düşünce sisteminin toplumsal bilincimizdeki örtük gizlerini sorgularken, göstergeler aracılığıyla bu-lanıklaştırılan gerçeğin künhüne varılması için mevcuda radikal eleştirilerde bulunur. Batı merkezli ideaların varlıktan yoksun gölgeleriyle sahnelenen yenidünya tiratlarının yapısını deşifre eden Derrida toplumsal yapının önemli dinamiklerinden olan din olgusunu da tarihsel süreçte kültürel, felsefi ve siyasi yapıların etkisiyle geçirdiği evrilmenin sonucunda kaybettiği özgünlüğün farkına varılması için din algısını yapıbozumuna uğratır. Bu bağlamda makalede Derrida’nın literatüre ka-zandırdığı kavramlar eşliğinde din olgusunu anlamak amacıyla kaleme alınan bu çalışmaya, araştır-macının doktora tez çalışması sırasında elde ettiği teorik veriler kaynaklık etmiştir.

This study is an attempt to understand how religion, which has been one of the most important topics of debate throughout history and contains spiritual elements as a reflection of a metaphysical realm, is positioned by Jacques Derrida, one of the most important thinkers of post-modern theory, who develops his own unique criticisms against the status quo. Derrida argues that a phenomenon experiences shifts in meaning due to various factors in the historical process and that this transformation is continuous. Derrida believes that to arrive at the essence of the reality present-ed, that reality must be purged of signs, and for this, he believes that the current method of predic-tion that the Western system of thought has imprinted in our subconscious must be abandoned. Der-rida, who argues that to get rid of the sovereignty of existence, it is necessary to believe that there is no single voice, no single way, becomes famous all over the world with his method of deconstruc-tion, which is the symbol of an oppositional stance against the metaphysics of existence, which is the accumulation of Western civilization. Jacques Derrida questions the implicit secrets of the Western system of thought in our social consciousness and makes radical criticisms of the existing reality to reach the truth that is blurred through signs. Deciphering the structure of the new world tirades staged with the non-existent shadows of Western-centered ideals, Derrida deconstructs the percep-tion of religion, which is one of the important dynamics of social structure, to realize the originality it has lost as a result of the evolution it has undergone under the influence of cultural, philosophical and political structures in the historical process. In this context, this study, which was written to understand the phenomenon of religion with the concepts Derrida brought to the literature, was based on the theoretical data obtained by the researcher during his doctoral thesis study.